شاگردان آیت الله و اهالی مسجد امام حسن(ع) دقایقی بعد از اعلام خبر ارتحال عالم ربانی آیت الله خوشوقت در مسجد گرد هم جمع شدند و همه با هم برای استاد بزرگ اخلاق مویه کردند.خادم مسجد که در میان صحبتنهایش می گریست گفت: آقا قبل از رفتن به مکه موقع خداحافظی گفتند که دیگر این سفر بازگشتی ندارد.
به گزارش 598 به نقل از مهر، اینجا مسجد حضرت امام حسن مجتبی (ع) واقع در خیابان شریعتی تهران است. ساعت 10 صبح و چند دقیقه ای است خبر ارتحال آیت الله خوشوقت از طریق رسانه ها منتشر شده است. به گفته اهالی محل و نمازگزاران آیت الله خوشوقت بیش از 50 سال امام جماعت این مسجد بوده است و حالا با فوت ایشان یکی یکی نمازگزاران خود را به مسجد می رسانند.

بچه های بسیج و طلبه های حاج آقا خوشوقت از داخل انبار مسجد پارچه سیاهی در می آورند و بر درو دیوار مسجد نصب می کنند. یکی مامور چاپ عکس رنگی شده و دیگری رفته است خرما تهیه کند. دو ساعت به نماز ظهر مانده ولی جلوی درب مسجد شلوغ است و هر آن کس که آیت الله خوشوقت را می شناسد خود را به مسجد امام حسن(ع) می رساند.


Click here to view the original image of 595x372px.


اینجا نمی توان با کسی مصاحبه یا گفتگو کرد. همه چشمها از اشکهای ریخته شده قرمز و لباسها مشکی شده است. داخل مسجد سکوت برقرار است انگار کسی داخل مسجد نیست ولی بیش از 150 نفر در مسجد حضور دارند. یکی به دیوار خیره شده، یکی به عکس آیت الله و دیگری سر بر زانو گذاشته و گریه می کند. همه به نوعی شوکه شده اند. برخی از اهالی محل وقتی از جلوی درب مسجد می گذرند و تصویر و اعلامیه را می بینند میخکوب می شوند. حتی خودروهایی که از خیابان شریعتی عبور می کنند لحظاتی به جمعیت توجه کرده و حتی از خودرو پیاده می شوند تا حقیقت واقعه را پرس و جو کنند.

شاگردان آیت الله یکی یکی از راههای دور و نزدیک خود را به مسجد می رسانند. بنرهای بزرگ براری نصب آماده شده و صدای اذان بلند می شود. دیگر در مسجد جای سوزن انداختن نیست. دو نفر از مریدان آیت الله که حدود 30 سال سن داشتند خارج از مسجد بر خودرویی کنار خیابان شریعتی روی زمین نشسته و اشک میزیزند. این صحنه موجب شد تا تمامی خودروها به سمت مسجد معطوف شوند.

در این میان آقای روحانی راننده آیت الله خوشوقت در گفتگو با مهر از برخی خصوصیات استاد اخلاق سخن گفت و افزود: ایشان به اخلاص شهره بودند. من با حضرت آیت الله سه بار مکه رفتم و چند سالی است راننده ایشان بودم. نمی توانم در مورد ایشان صحبت کنم ولی آنقدر می توانم بگویم که ایشان شخصی بودند که کاملا هم خود پرهیز از گناه داشتند و هم به دیگران توصیه می کردند تقوا پیشه کنید و از گناه دوری کنید. همیشه از معصومین نقل قول می کردند و محال بود هیچ وقت توصیه به تقوا را فراموش کنند.


Click here to view the original image of 595x371px.


جوانی به نام حسینی که چند سالی بود وظیفه خدمت و خادمی در مسجد را برعهده داشت هم به خبرنگار مهر گفت: آیت الله خوشوقت از شاگران خاص و ویژه علامه طباطبایی (ره) بودند. ایشان به تمام معنا مفسر قرآن و عالم ربانی شایسته مقام و شخصیت ایشان بود. برخی می گویند فلانی چشم برزخی دارد ولی مقام آیت الله بالاتر از این حرفها بود. آنقدر با جوانها هم سفره و هم نفس بود که بسیاری از همین جوانهای مسجد که اینگونه به سرو صورت مویه می کنند از همان کودکی شیفته منش و مرام این مردخدایی شدند.

ایشان در جذب جوانها بر پای منبر استاد بود. با اینکه مرض قند داشتند ولی ساعتها می نشستند و به سوالات هر چند سوالات پیش پا افتاده ولی همه را به مردم پاسخ می دادند. این خادم مسجد که در میان صحبتنهایش می گریست گفت: آقا قبل از رفتن به مکه موقع خداحافظی گفتند که دیگر این سفر بازگشتی ندارد.